ما در این مملکت گریه زیاد کرده و می‌کنیم کار خوبی است, شعرهای آئینی زیاد داشته و داریم، شعرای آئینی فراوان داریم، کار خوبی است، اما این مملکت همه‌اش مملکت گریه نیست، جای مرحوم فردوسی خالی است، شما حتماً باید بیاندیشید، شعرای فردوسی‌منش تربیت کنید که حماسه را در کشور زنده نگه بدارد، با گریه مشکل حل نمی‌شود، با حماسه مشکل حل می‌شود! ما فردوسی کم داریم، البته مثل فردوسی شدن کار راحتی نیست. فردوسی کسی است که در توحید الهی یک شعر باعظمت فیلسوفانه گفت که مرحوم صدرالمتألهین به عنوان سند از او نقل می‌کند این فردوسی با آن عظمت فلسفی‌اش از یک سو، این ایران را با دست خالی رستم و اسفندیار حل کرد، ما صدها رستم تربیت کردیم صدها اسفندیار تربیت کردیم, رستم کجا این عزیزان ما کجا, اسفندیار کجا این عزیزان ما کجا. یک فردوسی می‌خواهیم که این انقلاب را خوب تبیین کند.

منبع:شفقنا