پدر از نور دعای تو گهربارشدم

آگه از راه خدا لحظۀ دیدار شدم

از ازل عشق حسینی که به تقدیرم بود

همچنان موسی و هارون به تو من یار شدم

دین تو عشق و توکل به خدا بوده و بس

شکر، از محضر تو عاشق و دیندار شدم

دل من، قرب حق از یار طلب کرد به جان

بارش مهر تو زد دور ز اغیار شدم

چشمۀ اشک تو از نام حسینی جوشد

این دلیلی است که در بند و گرفتار شدم

داده ای یاد به من منتظر مهدی باش

عشق او بر دل و جانم زد و بیمار شدم

سفرۀ نان حلالت که به رویم وا شد

کام من  باز شد و طالب افطار شدم

«طاهری» شهرت من از دل تو وام گرفت

شیعۀ چهارده آئینه و دلدار شدم