در هفت سینم “سیدی” هرسال حاضر
مصراع لازم هست در ابیات شاعر
امسال اما با طلوع صبح همراه
خورشید بیرون آمده با ناله و آه
بر روی تخته پیکری با کُند و زنجیر
اشک است جای دارو و درمان و اکسیر
تحویل سال امسال در مشهد کجایم
درخانه از صحن و حرم، منع و جدایم
محراب و مسجد خالی و خاموش و بسته است
پای دلم بر باغ و بستان ها شکسته است
باب الحوائج گشته اما بر دلم باز
امسال با نام نکویش گشته آغاز
از جمعه اش معلوم گشته یا مقلب
تاثیر دارد بر روی هر فرد طالب
تاکه زدوده هرچه مانع گردد از راه
آید مسیحایی نفس ان شاء الله

مجیدطاهری

.

.

.

طلوع بهار موسوی و مهدوی گوارایتان باد!
ارادتمند و دعاگویتان،مجیدطاهری⚘