به مناسبت هشتم ماه شوال، سالروز تخریب بقیع:

این بُقعه ی خاکی مجاور با دل ماست
اینجا بقیع است و به سنگ و خاک، تنهاست

خورشید در افلاک نیست اینجا به خاک است
ازاشک دلهای کباب اینجا چو دریاست

هر ذره خاکش را به جانم دوست دارم
من عاشق و معشوق، فرزندان طاهاست

دستی که سیلی زد، حرم را کرده تخریب
هر جای خاکش صورت نیلی زهراست

وهابیت نا آشنا با راز یاس است
یاسین به هر که یاس نشناسد معماست

دستور این تخریب از یک فکر خام است
ازمیوه های کالِ علم این خام برخاست

امروز هم در شیعه می بینید او را
عمامه از کف داده جهلش خوب پیداست

از حوزه، دانشگاه، از هر مرکز علم
تصمیم ِ بی انصاف، دور از فرد داناست

حکم اولوالعلم است یک حکم الهی
گر تابع رهبر شود، در دست اجراست

رهبر ولیِ مطلق از سوی امام است
دستور او دستور ذات حی یکتاست

تشریح کرده فقرهای معرفت را
فقر سیاسی، فقرمیدانی که اینجاست

با رفع این سه می شود رفع حقارت
“ما می توانیم” آرزوی ذهن پویاست

عدل جهانی، دفع استکبار و ظالم
آل سعود و عقل ها محکوم احیاست

امید منجی از حرم ها شکل گیرد
پشت ضریحِ بُقعه ها امید برپاست

در وسعت دنیا حرم سازیم با جان
مرکز بقیع و جای آن در قلب دنیاست

مجیدطاهری
۹خرداد۹۹